ΠΟΣΕΣ μοίρες Πολεμικής Αεροπορίας και πόσα σκάφη Πολεμικού Ναυτικού αρμόζουν, χρειάζονται, αναλογούν και τα έχει ανάγκη, επί τόπου, η Κυπριακή Δημοκρατία,
- ΠΡΩΤΟ, για την επάρκεια της ένοπλης αποτρεπτικής της ισχύος, για την ασφάλεια των ελεύθερων περιοχών της Κύπρου, απέναντι στην απειλή της Τουρκίας Κατακτητή,
- ΔΕΥΤΕΡΟ, για την αποτελεσματικότερη και επωφελέστερη συμμετοχή της Εθνικής Φρουράς στις αναπτυσσόμενες τριμερείς συνεργασίες (α) Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ (β) Ελλάδος, Κύπρου, Αιγύπτου και,
- ΤΡΙΤΟ, για την έμπρακτη αξιοποίηση κι εκμετάλλευση της σπουδαίας γεωγραφικής της θέσης στην Ανατολική Μεσόγειο, υπέρ των συμφερόντων του Ελληνισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΠΟΣΟ πιο ευνοϊκές είναι σήμερα στην τρέχουσα διεθνο-πολιτική συγκυρία οι συνθήκες για την επίτευξη αυτού του στόχου, αφού οι μεν Αθήνα και Λευκωσία έχουν ενδυναμώσει τόσο πολύ τις σχέσεις τους με τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και τη Δύση, η δε Άγκυρα ολοένα και αποδυναμώνει τις δικές της αντίστοιχες αυξάνοντας τα προβλήματα και εντός της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας με την επαμφοτερίζουσα κι εκβιαστική πολιτική της... «εκκρεμούς» και αντι-δυτικά διαρκώς οιστρηλατούμενης Τουρκίας;
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ δεν είναι ρητορικό αλλά ενός πρέποντος και κατεπείγοντος ακραιφνούς πραγματισμού ώστε: Επιδέξια αδράχνοντας εγκαίρως, δραστηρίως και επιμόνως τις περιστάσεις, οι κυβερνήσεις Κυριάκου Μητσοτάκη και Νίκου Χριστοδουλίδη, με πλήρως ομόθυμη συνεργασία, χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφαρονισμούς, να βελτιώσουν εμπραγμάτως υπέρ του Ελληνισμού τον συσχετισμό δυνάμεων απέναντι στην τουρκική απειλή.
ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΣΜΟΥ οι νεο-οθωμανικές επιδιώξεις και ισλαμικές τάσεις υπερεξάπλωσης και ηγεμόνευσης έχουν ήδη ηχήσει κώδωνες συναγερμού όχι μόνο στα κράτη της περιοχής, αλλ’ ακόμη και εντός της ίδιας της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας.
- Οι εκβιασμοί τους οποίους άσκησε η Άγκυρα μέχρι να άρει το «βέτο» στην εισδοχή Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εν τω μέσω της συνεχιζόμενης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχουν καταγραφεί στις ενδιαφερόμενες πρωτεύουσες ως προβληματική για τα συμφέροντα της συμμαχίας τουρκική συμπεριφορά.
Η ΡΩΣΙΚΗ εισβολή στην Ουκρανία, συνεχιζόμενη επί 17 μήνες, ήδη προκάλεσε την «εξ εγκεφαλικά νεκρού αναζωογόνηση» του ΝΑΤΟ. Με την σκανδιναβική του κιόλας διεύρυνση. Και τις πολλαπλασιαζόμενες ευρωπαϊκές κυρώσεις επί της Ρωσίας - Εισβολέα. Προς τις οποίες δεν συμμορφώνεται αλλά τις παρακάμπτει... από το παράθυρο η χαίρουσα την «φιλία» του Πούτιν Τουρκία.
- Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ αισθάνεται ήδη, αρχής γενομένης από τις ΗΠΑ, απ’ τον καιρό που αγόρασε τους ρωσικούς πυραύλους S-400, τις δυσμενείς συνέπειες του «εκκρεμούς» του. Το δίπορτο που επιχείρησε για να αναγορευτεί «παγκόσμιας κλάσης σκακιστής», προϊόντος του χρόνου, δεν του αποδίδει τα αναμενόμενα. Επιλέγει να αναδιπλούται αθορύβως. Αποδύεται σε «υπό κάλυψιν κωλοτούμπες» κατά το δη λεγόμενον.
- ΑΙΦΝΗΣ αντικατέστησε το σουλτανικής ιταμότητας «Μητσοτάκης-γιοκ» και τα εμπνευσμένα από τον Αττίλα 1974 «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», με τις... γλύκες του Βίλνιους της 12ης τρέχοντος περί... εξομάλυνσης των ελλαδο-τουρκικών σχέσεων.
- ΑΥΤΗ βεβαίως η Ερντογανική «εξομάλυνση» αφ’ ενός δεν σημαίνει την εγκατάλειψη και πολύ περισσότερο την αποκήρυξη του τουρκικού επεκτατισμού στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Αφ’ ετέρου προσδοκεί κατά προτεραιότητα εξ Αμερικής κυρίως, εμπράγματες επιβραβεύσεις προς αναπλήρωση των... λόγω δίπορτου απωλεσθέντων κερδών.
Η ΑΘΗΝΑ απέναντι στη διαχρονική τουρκική απειλή και βουλιμική επιθετικότητα, απορρίπτει και αποκρούει όλες τις τουρκικές ανθελληνικές απαιτήσεις. Επιμένει ότι μόνο μία διαφορά αναγνωρίζει προς διακρατική διευθέτηση. Τα όρια των εκατέρωθεν υφαλοκρηπίδων και ΑΟΖ. Περί των οποίων το διεθνές δίκαιο θαλάσσης ορίζει τους ισχύοντες κανόνες. Και το δικαστήριο της Χάγης θα αποφανθεί, όταν και εάν συμφωνηθεί η από κοινού παραπομπή. Άρα, όπως ανέκαθεν, στις... ελληνικές καλένδες. Αφού κάτι τέτοιο ακυρώνει το σύνολο των εφ’ όλης της τουρκικής ατζέντας επεκτατικών απαιτήσεων. Για τι οποίες την αρμοδιότητα αντιμετώπισης έχουν πρωτίστως οι ελλα-δικές μας Ένοπλες Δυνάμεις και η εξωτερική πολιτική των Αθηνών.
ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ πρόβλεψη παραμένει πάντως ότι δεν... προβλέπεται πραγματική και μόνιμη επίλυση της ελληνο-τουρκικής ή έστω της ελλαδο-τουρκικής αντιπαράθεσης. Υπαρξιακός αφιονισμός του τουρκικού κράτους, δοξαζόμενος ιδίως υπό του Ερντογάν, άρχεται από τη...μάχη του Ματζικέρτ της 26ης Αυγούστου 1071 (Χίλια Εβδομήντα Ένα) με τη νίκη των Σελτζούκων του Αλπ Αρσλάν κατά των Βυζαντινών του Ρωμανού Δ΄ Διογένη.
ΟΜΟΙΩΣ ΑΣΦΑΛΗΣ είναι και η πρόβλεψη ότι δεν... προβλέπεται «συμφωνία λύσης» του Κυπριακού, με ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. Όσες άοκνες προσπάθειες και αν καταβάλλουν όλοι οι άχρι τούδε και οι επόμενοι, στο προβλεπτό μέλλον, Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όσα... «λουκούμια» κι αν σκαρφίζονται να της μπουκώσουν.
ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ λοιπόν,το οποίο προέχει, ως ύψιστο κρατικό καθήκον και της Ελλάδος και της Κύπρου, είναι η διαρκής φροντίδα για την αύξηση όλων ανεξαιρέτως των συντελεστών εθνικής ισχύος, εσωτερικών και εξωτερικών, με προτεραιότητα βεβαίως την ενδυνάμωση της ένοπλης αποτρεπτικής ισχύος, από τη Θράκη και το Αιγαίο ως την Κύπρο. Ό,τι παλαιότερα ονομάστηκε ως «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου», το οποίο έμεινε ημιτελές, κατόπιν λησμονήθηκε, αφήνοντας την Κύπρο χωρίς Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό. Οι περιστάσεις σήμερα επιτρέπουν ευνοϊκότερα περιθώρια υλοποίησης, εάν οι κυβερνήσεις Λευκωσίας και Αθηνών επιδείξουν εγκαίρως την δέουσα αποφασιστικότητα.
Λάζ.Α.Μαύρος