ΠΡΙΝ ΑΠΟ πόσες δεκαετίες δοκιμάστηκε επιτυχώς, στις πιο προκομμένες χώρες, η αξιοποίηση της τεχνολογικής εφεύρεσης των φωτοβολταϊκών για τη μετατροπή της ηλιοφάνειας σε ηλεκτρική ενέργεια;
Πριν από πόσες δεκαετίες αναπτύχθηκε η βιομηχανική παραγωγή φτηνών φωτοβολταϊκών συστημάτων για ταχεία εγκατάσταση σε οικιακές στέγες και άλλων ιδιωτικών και δημοσίων κτηρίων, ώστε από την ημερήσια ηλιοφάνεια να καλύπτουν αφενός τις ανάγκες τους για ηλεκτρισμό κι αφετέρου να προσθέτουν κιόλας στο γενικότερο ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας επιπλέον ενέργεια προς διανομή και αποθήκευση;
Η αναφορά σε χρονική διάρκεια... δεκαετιών
υπονοεί τη σκοπιμότητα ενός υποθετικού
συλλογισμού αιτιώδους συνάφειας:
ΕΑΝ ΠΡΙΝ από τόσες δεκαετίες η Κύπρος διέθετε
Νούσιμους,
Προνοητικούς και
Προκομμένους
κυβερνώντες και νομοθετούντες (των κομμάτων εκλελεγμένοι και αυτοί από τον λαό) που φρόντιζαν να μαθαίνουν εγκαίρως τα ξένα επιτεύγματα κοινόχρηστης τεχνολογίας, ασφαλώς και θα έσπευδαν να αναθέσουν στον καθ’ ύλην αρμόδιο ημικρατικό οργανισμό, την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) την ΕΝΤΟΛΗ να πρωτοστατήσει στον ταχύτατο σχεδιασμό και την αποφασιστική υποβοήθηση για υλοποίηση της «παλλαϊκής» φωτοβολταϊκής ηλεκτροπαραγωγής.
- Με μια τέτοια ΕΝΤΟΛΗ είναι σίγουρο ότι ήδη από πολλά χρόνια, όλες σχεδόν οι στέγες που βλέπουν τον ήλιο θα είχαν κατοίκον φωτοβολταϊκή παραγωγή ηλεκτρισμού.
- Όπως, περίπου, το... δωρεάν ζεσταινόμενο νερό από τους ηλιακούς θερμοσίφωνες που διαθέτει επί της στέγης του κάθε σπίτι στην Κύπρο από τα μέσα της δεκαετίας του... ’60.
- Μπορεί κανείς να υπολογίσει, έστω και κατά προσέγγιση, το... αστρονομικό ύψος χρημάτων που θα εξοικονομούσε συνολικά η κυπριακή οικονομία, κάθε νοικοκυριό, κάθε εργοστάσιο, κάθε επιχείρηση, κάθε ηλεκτρικά συνδεδεμένη δραστηριότητα παραγωγής και διανομής προϊόντων, καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών, όλες αυτές τις «χαμένες» δεκαετίες;
ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΝΤΑΣ προ πολλών ετών με έναν τότε δραστήριο πρωτοπόρο τέτοιων υλοποιήσιμων «οραμάτων» κρατικό λειτουργό, ήδη απηυδισμένο έκτοτε από τα μάταια κτυπήματα «στου κουφού την πόρτα», μας είχε συνοψίζει το καταστάλαγμα της εμπειρίας του, με δύο μόνο κουβέντες λαϊκής σοφίας:
- «Πρώτον, φίλε μου, έχουμε ένα κράτος των τριών ου: Κου-του-ρου.
Δεύτερον, αυτοί που μας κυβερνούν κουντούν το αβκόν με την μανιβέλλαν»...
ΤΩΡΑ, μετά από τόσες δεκαετίες, πληροφορούμαστε για κυβερνητικές αποφάσεις επιτάχυνσης μιας εκστρατείας γενικής φωτοβολταϊκής «στέγασης». Κάλλιον αργά παρά ποτέ. Επιτέλους η προκοπή ν’ απολακτίσει το ανεπρόκοπο!
ΒΕΒΑΙΩΣ ο ποιοτικός χαρακτηρισμός του Ανεπρόκοπου τον οποίο κατέχει παλαιόθεν το κράτος, δεν περιορίζεται στα οικονομικά και στα της ηλεκτρικής ενέργειας.
Επεκτείνεται δυστυχώς και σε κακουργηματικές αμέλειες και ολιγωρίες:
- Έμαθε και ήξερε το κράτος, από τους μήνες εκείνους του 2007 που πρωτολειτούργησε το σύστημα φωτοεπισήμανσης με τις Κάμερες Τροχαίας, στο μέρος εκείνο του οδικού δικτύου που είχαν τοποθετηθεί και όπου λειτούργησαν και Κινητές Κάμερες ότι, απέδωσαν 52% μείωση των τροχαίων συγκρούσεων.
- Αποδείχθηκε ως ένα τεχνολογικό μέσο αποτελεσματικής αύξησης της Τροχαίας Πειθαρχίας.
- Και, συνεπώς, δραστικής μείωσης των Τροχαίων Ανθρωποκτονιών.
- Ενώ, λοιπόν, με εκείνη τη σπουδαία και σωτήρια για ζωές και αρτιμέλειες οφελιμότητά του, θα έπρεπε να επεκταθεί τάχιστα η λειτουργία του συστήματος φωτοεπισήμανσης σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο, η κρατική ανικανότητα προκάλεσε την κατάργησή του επί 14 (ναι επί δεκατέσσερα συναπτά) χρόνια.
- Φρικτό είναι να υπολογίσει κανείς πόσο μικρότερος θα ήταν ο αριθμός των Τροχαίων Νεκρών και Αναπήρων, εάν αντί της κατάργησης επεκτεινόταν παντού η λειτουργία των Καμερών Τροχαίας.
- Εδώ ακριβώς, και εξ αυτού του λόγου, στοιχειοθετείται ο κακουργηματικός χαρακτήρας αυτής ειδικά της κρατικής αμέλειας. Ήξερε το κράτος, αλλά αμέλησε. Γνώριζε, αλλά δεν φρόντισε.
ΤΩΡΑ βρισκόμαστε στο δεύτερο έτος αργόσυρτης λειτουργίας μικρού αριθμού Καμερών Τροχαίας σε ελάχιστα μέρη του οδικού δικτύου.
- Πώς τα καταφέρνουν, άραγε, άλλα πιο προκομμένα κράτη να έχουν παντού κάμερες και σύστημα ταχύτατης ηλεκτρονικής αποστολής προστίμου για κάθε είδους τροχαία παράβαση;
- Εδώ επίσης, ανεπαρκής εξακολουθεί να είναι και ο αριθμός των στελεχών της Τροχαίας Αστυνομίας για επιτήρηση των τροχαίων παραβάσεων.
- Λειψοί επομένως παραμένουν δύο από τους πιο σημαντικούς παράγοντες επιβολής και επίτευξης της αναγκαίας Τροχαίας Πειθαρχίας. Γεγονός που δεν επιτρέπει την αισιοδοξία για τη δραστική μείωση των ανθρωπίνων απωλειών στους δρόμους.
ΕΝΤΕΛΩΣ συγκεκριμένα είναι λοιπόν τα καθήκοντα του κράτους, τα οποία προκύπτουν από τους δύο τομείς - δείγματα που επιχείρησε εναργώς (ελπίζουμε) να περιγράψει το σημερινό άρθρο. Καθήκοντα των οποίων η επιτέλεση, σε αυτούς και άλλους σπουδαίους ή σπουδαιότερους τομείς, δύναται να δώσει και το μήνυμα ότι, επιτέλους είναι εφικτή και στην Κύπρο η προκομμένη διακυβέρνηση.
Λάζ.Α.Μαύρος