Παλαιόθεν τουρκικές απειλές για τα νησιά του Αιγαίου.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ για την επικαιρότητα του 2022 επισήμανση του 2001.
Τότε, το 2001 είχε εκδόσει το βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» ο καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ευπειθέστατο «τσογλάνι» τότε
του ανερχόμενου ισλαμιστή αστέρα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το κόμμα του οποίου ΑΚΡ, αφού κέρδισε τις εκλογές του 2002,
πέτυχε να αναδείξει τον Ερντογάν μονοκράτορα - νεοσουλτάνο της Τουρκίας
επί μία ήδη εικοσαετία 2002-2022.
Τον Νταβούτογλου ο Ερντογάν τον χρησιμοποίησε ως υπουργό του των Εξωτερικών, ύστερα ως πρωθυπουργό του, προτού τον απολακτίσει.
ΩΣΤΟΣΟ το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος», για όσους μελετούν προσεκτικά τις στρατηγικές κατευθύνσεις που επίμονα ακολουθεί στην 20ετία η Ερντογανική Τουρκία, παραμένει το «κοράνι πολιτικής» για τις νεο-οθωμανικές επιδιώξεις του νεο-σουλτάνου.
ΧΡΗΣΙΜΟ λοιπόν είναι, νομίζουμε, να υπενθυμίσουμε τι ακριβώς έγραφε το 2001 το εν λόγω βιβλίο Νταβούτογλου για τα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, που βρίσκονται και πάλι στην αιχμή των απειλών της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος.
Αντιγράφουμε αυτολεξεί από τις σελίδες 243-244 της ελληνικής έκδοσης του «Στρατηγικού Βάθους» που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Ποιότητα:
Σελ. 243-244:
Το 1944 οι Γερμανοί, που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τα Δωδεκάνησα, πρότειναν στην τουρκική κυβέρνηση την κατάληψή τους.Το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση της εποχής, προτιμώντας να λάβει τη σύμφωνη γνώμη της Αγγλίας, τήρησε στο θέμα των νησιών εξαιτίας της αγγλικής άρνησης μία αδιάφορη στάση συνιστά τον σημαντικότερο κρίκο στην αλυσίδα παραλείψεων που στέρησε από την Τουρκία την έξοδό της στο Αιγαίο.Αργότερα, στις συνομιλίες μεταξύ των Ιταλών και των συμμάχων που διεξήχθησαν στο Παρίσι το 1946, η κυβέρνηση, αποφασίζοντας ότι η χώρα δεν είχε δικαίωμα να λάβει μερίδιο από τη λεία του πολέμου, διότι έμεινε εκτός από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνέδραμε ολοφάνερα στην παράδοση των νησιών αυτών στην Ελλάδα. Έτσι με τη συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947 τα Δωδεκάνησα και η Ρόδος δόθηκαν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση της αποστρατικοποίησής τους. Αργότερα ούτε αυτός ο όρος κατέστη δυνατόν να ελεγχθεί σοβαρά με αποτέλεσμα η ασφάλεια των συνόρων της Τουρκίας να τελεί υπό συνεχή απειλή.
Σήμερα γίνονται ορατά τα αποτελέσματα της στρατηγικής αμέλειας που επιδείχθηκε στο θέμα της απεμπόλησης του ελέγχου των νησιών του Αιγαίου, ούτως ώστε να εγκαταλειφθούν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως ελέγχει η Τουρκία μέσω των Στενών τον «παλμό» του στρατηγικού υπογαστρίου της Ρωσίας, με τον ίδιο τρόπο και η Ελλάδα μέσω των νησιών του Αιγαίου απέκτησε το ίδιο πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας.
Το σημείο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμπλοκής σε σύρραξη της Τουρκίας είναι τα νησιά του Αιγαίου, που στενεύουν σε σημαντικό βαθμό τον ζωτικό χώρο της, και ο λόγος είναι τα ασυγχώρητα λάθη που έγιναν ως συνέπεια της ανυπαρξίας μίας συνεπούς θαλάσσιας στρατηγικής.Η κρίση των Ιμίων, που έφερε στο προσκήνιο το θέμα της ελληνικής κυριαρχίας ακόμη και επί των βραχονησίδων που βρίσκονται μπροστά στα παράλιά μας, είναι το πικρό τιμολόγιο των συσσωρευμένων σφαλμάτων που έχουν διαπραχθεί.
