19χρονος κληρωτός λοχίας πολεμιστής του 256 Τάγματος Πεζικού, απόφοιτος του Παγκυπρίου Γυμνασίου, ήρωας - υπόδειγμα που θυσιάστηκε στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες 22 Ιουλίου 1974 ο ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ (Νικολαΐδης) από την Κυθρέα, η κηδεία του οποίου τελέσθηκε 48 χρόνια μετά την θυσία του, σήμερα Σάββατο 14.5.2022 από τον ιερό ναό των Αγίων Πάντων στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.
Θυσιάστηκε στη μάχη με τους Τούρκους της ΤΜΤ στο τουρκοκυπριακό χωριό Ελιά κοντά στη Λεύκα, προσπαθώντας να διασώσει τον τραυματισμένο συμπολεμιστή του Χριστόφορο Αποστολίδη από τη Φιλιά.
Επικήδειο εκφώνησε και ο εκ των συμπολεμιστών του ήρωα Μιχαλάκης Πηλαβάκης, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιζώντων Πολεμιστών του 256ΤΠ, ο οποίος είπε τα εξής:
«Ύψιστο ηθικό καθήκον, μας έφερε σήμερα,
κάτω από τους ιερούς θόλους των Αγίων Πάντων.
Ύψιστο ηθικό καθήκον προς τον αθάνατο μας ήρωα.
Τον ανδρειωμένο συμπολεμιστή μας Χριστάκη Φιλίππου.
Για να καταθέσουμε τη δική μας μαρτυρία.
Παρόντες, αυτόπτες, εκείνων των φρικτών στιγμών, στη μάχη της Ελιάς.
Τη Δευτέρα 22 Ιουλίου 1974 το απόγευμα.
Τις στιγμές που με περισσή ανδρεία,
με ατρόμητη γενναιότητα και
συναδελφική αυταπάρνηση,
θυσιάστηκε, μαχόμενος ήρωας,
ο 19χρονος λοχίας Χριστάκης Φιλίππου.
Στη μάχη εξουδετέρωσης και εκκαθάρισης των τουρκικών πολυβολείων
στο χωριό Ελιά της περιοχής Λεύκας.
Τη στιγμή που ο Χριστάκης Φιλίππου
έσπευδε έρπειν να βοηθήσει και να διασώσει
τον κτυπημένο από τα εχθρικά πυρά
συμπολεμιστή μας.
Τον 19χρονο οπλίτη Χριστόφορο Αποστολίδη από την Φιλιά.
Εκεί, πάνω από το άψυχο πλέον κορμί του Αποστολίδη μας,
τουρκικό βόλι σκότωσε και τον Χριστάκη μας.
Αγκαλιασμένοι πέρασαν μαζί στην ένδοξη αθανασία.
Εκεί, μπροστά στα μάτια μας:
Συγκλονιστικά συντελούμενη η εικόνα του αρχαίου μας όρκου,
έγινε φρικτή πραγματικότητα:
«Ού καταισχυνώ όπλα τα ιερά,
ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτην
ότω αν στοιχήσω».
Ο λοχίας Χριστάκης Φιλίππου,
μαχόμενος με ανδρεία, για να σώσει τον παραστάτην
Χριστόφορο Αποστολίδη, θυσιάστηκε μαζί του.
Χρόνια μετά από την θυσία των δύο ηρώων,
σε ένα από τα ετήσια εθνικά μνημόσυνα
που ο Σύνδεσμος Επιζώντων Πολεμιστών του 256 Τάγματος Πεζικού,
τελεί κάθε πρώτη Κυριακή του Αυγούστου,
εκεί, στο περίβλεπτο μνημείο που στήσαμε στην Ευρύχου,
με ανεξίτηλα, ένα προς ένα, τα ονόματα
και των 58 ηρώων του τάγματός μας,
συναντήθηκαν μαυροφορεμένες οι μανάδες των δύο ηρώων.
Η κυρία Άδα Φιλίππου, μάνα του Χριστάκη και
η κυρία Ελένη Αποστολίδη, μάνα του Χριστόφορου.
Αγκαλιασμένες, είπαν, η μια της άλλης:
Είμαστε τώρα αδελφές.
Στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες του Εβδομήντα Τέσσερα,
θυσιάστηκαν μαχόμενοι, συνολικά 58, ανδειωμένα παλλικάρια,
του Δύο Πενήντα Έξι Τάγματος Πεζικού.
Στις μάχες της Λεύκας, της Ελιάς, στο Αγκολέμι,
στο Αγριδάκι και στη μάχη - μακελειό Καραβά και Λαπήθου.
Μαζί με όλους τους άλλους αθάνατους ήρωές μας
της Εθνικής Φρουράς, της ΕΛΔΥΚ και
της Άλφα Μοίρας Καταδρομών της Κρήτης,
μας δείχνουν έκτοτε τον δρόμο της τιμής και του καθήκοντος.
Τον δρόμο για την απελευθέρωση της σκλαβωμένης γης μας.
Ανάμεσα τους, συμπολεμιστής υπόδειγμα γενναιότητας και αυταπάρνησης
ο σεμνός πάντα και αξιαγάπητος λοχίας,
εκπαιδευτής διά του παραδείγματός του στον 3ο μας λόχο
ο κηδευόμενος σήμερα ήρωας μας ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ.
Αιώνια θα μείνει η ηρωική του μνήμη».