top of page

Άθλος Νίκου Χριστοδουλίδη


ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ το επίτευγμα του Νίκου Χριστοδουλίδη στην ιστορία του πολιτικού συστήματος της Κύπρου. Το πρωτοφανές έγκειται στο γεγονός ότι πρώτη φορά εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας χωρίς την υποστήριξη μίας εκ των ηγεσιών των δύο μεγάλων κομμάτων ΔηΣυ - ΑΚΕΛ και έχοντας, μάλιστα, αμφότερες εναντίον της υποψηφιότητάς του, υπέρ του όμως τα ισχνότερα σε ψήφους κόμματα του ενδιάμεσου χώρου.

ΥΣΤΕΡΑ από την 17ετία 1960-1977 της προεδρίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ και την, κοινή συναινέσει, αποδοχή άνευ εκλογών της διαδοχής τού εκλιπόντος από τον Σπύρο Κυπριανού 1977-1983, όλες οι έκτοτε εκλογικές αναμετρήσεις αναδείκνυαν ΠτΔ τον εκάστοτε έχοντα την υποστήριξη ενός εκ των δύο υπέρτερων κομμάτων:

- Το 1983 Σπ. Κυπριανού με το ΑΚΕΛ.

- Το 1988 Γ. Βασιλείου με το ΑΚΕΛ.

- Το 1993 Γλ. Κληρίδης με τον ΔηΣυ.

- Το 1998 Γλ. Κληρίδης με τον ΔηΣυ.

- Το 2003 Τάσσος Παπαδόπουλος με το ΑΚΕΛ.

- Το 2008 Δημ. Χριστόφιας με το ΑΚΕΛ.

- Το 2013 Ν. Αναστασιάδης με τον ΔηΣυ.

- Το 2018 Ν. Αναστασιάδης με τον ΔηΣυ.

- Τώρα, το 2023 Ν. Χριστοδουλίδης: Χωρίς ΔηΣυ, χωρίς ΑΚΕΛ και μάλιστα με τις ηγεσίες των δύο κομμάτων εναντίον του.


ΟΥΔΕΙΣ στο παρελθόν κατάφερε να βγάλει «νοκ-άουτ» από τον πρώτο γύρο των εκλογών τον υποψήφιο του μεγαλύτερου ΔηΣυ και να επικρατήσει στον δεύτερο γύρο του υποψηφίου που επέλεξε το δεύτερο σε δύναμη ψηφοφόρων ΑΚΕΛ.


ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για έναν προσωπικό άθλο του Χριστοδουλίδη. Ο οποίος, είχε μεν υπηρετήσει ως ένας εκ των στενοτέρων συνεργατών του ΠτΔ κατά τη διάρκεια της 10ετίας Αναστασιάδη - ΔηΣυ, κατέληξε όμως ως ο κύριος αντίπαλος («αποστάτη» και «προδότη» τον χαρακτήρισαν) της υποψηφιότητας του προέδρου του ΔηΣυ Αβ. Νεοφύτου, αφ’ ενός και του υποστηριζομένου από το ΑΚΕΛ Α. Μαυρογιάννη αφ’ ετέρου.


ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, επιπλέον, για μία σαφή αλλαγή στις συμπεριφορές του εκλογικού σώματος.

Και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο.

Νικηφόρο εν τέλει, μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων, επέλεξε την ανυπακοή στις επιλογές των κομματικών ηγεσιών. Γεγονός που πρώτη φορά σημειώνεται σε προεδρικές εκλογές. Έμπειροι και διαχρονικά εγνωσμένης εγκυρότητας δημοσκόποι χαρακτήρισαν το φαινόμενο ως «Επανάσταση του Εκλογικού Σώματος».


ΠΑΡΟΜΟΙΟ γεγονός, εντυπωσιακή δηλαδή ανυπακοή στις κομματικές ηγεσίες, υπό εντελώς διαφορετικές όμως συνθήκες και όχι για εκλογή προσώπων, υπήρξε στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Κατά το οποίο, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού 76% ψήφισε ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν για τη «λύση» του Κυπριακού.


- Στο Δημοψήφισμα, το 66% των ψηφοφόρων του ΔηΣυ αρνήθηκε να υπακούσει στην απόφαση υπέρ του ΝΑΙ τής υπό τον Νίκο Αναστασιάδη ηγεσίας του κόμματος και στις «ιερές» παροτρύνσεις του «πατριάρχη της παράταξης» Γλαύκου Κληρίδη.


- Η δε πλειοψηφία των Ακελιστών ψηφοφόρων εξανάγκασε τήν υπό τον Δημήτρη Χριστόφια ηγεσία του κόμματος, εν μιά νυκτί, να εγκαταλείψει το ΝΑΙ που είχε αποφασίσει για να συνταχθεί με το ΟΧΙ.


ΠΑΡ’ ΟΤΙ παρήλθαν 19 χρόνια από το Δημοψήφισμα του 2004, και παρόλον ότι δύο διαδοχικά προαλειφόμενοι ως «Προέδροι λύσης» Δ. Χριστόφιας ΑΚΕΛ και Ν. Αναστασιάδης ΔηΣυ δεν κατάφεραν παρά μόνο να προστεθούν άλλα 15 χρόνια συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής και διχοτόμησης, η «αγριότερη» καθημερινή καταπολέμηση της υποψηφιότητας του Χριστοδουλίδη διεξαγόταν από τις «αμετανόητα ΑΝΑΝίστριες» εφημερίδες «Πολίτης» και «Αλήθεια» και μάλιστα με κύριο κορμό των επιχειρημάτων της «γραμμής» τους στρεφόμενον εναντίον των Απορριπτικών (του ΟΧΙ του 2004) και των Αντιδιζωνικών (της ΕΔΕΚ κ.ά.) υποστηρικτών του «αποστατήσαντος» από τον ΔηΣυ Χριστοδουλίδη.


- Υπ’ αυτή την έννοια και ασχέτως των επί του Κυπριακού διαφορετικών προεκλογικών εξαγγελιών του Χριστοδουλίδη, οι αντίπαλοι του, ιδίως στην εφημερίδα «Αλήθεια» του ΔηΣυ, απέδωσαν την εκλογική του επικράτηση στους... Απορριπτικούς.


- Γεγονός είναι ότι ανάμεσα στους δεδηλωμένους υποστηρικτές της υποψηφιότητας Χριστοδουλίδη υπήρξαν και γνωστοί από την αποτελεσματική δημόσια εναντίωσή τους στο Σχέδιο Ανάν το 2002-2004. Δεν το λησμόνησαν εκείνοι εκ των απαρηγόρητων του «ΝΑΙ» που κατηγορούσαν τους Απορριπτικούς ως δήθεν... διχοτομιστές.


ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ λάθος μοιάζει, ωστόσο, ν’ αποδίδεται το εκλογικά πρωτοφανές φαινόμενο Χριστοδουλίδη κατά κύριον λόγο στους... «ΟΧΙάδες» εναντίον των «ΝΑΙναίκων» για το είδος της λύσης του Κυπριακού. Έπαιξε κι αυτή η αντιπαράθεση κάποιον ρόλο. Παρούσα μεν, ήσσονος δε σημασίας, δεν φαίνεται πάντως να ήταν η κύρια. Ούτε και η καθοριστικότερη.


- Ικανότεροι αναλυτές των μακρόσυρτων εξελίξεων του πολιτικο-κομματικού γίγνεσθαι και των επιλογών των ψηφοφόρων, ήδη τείνουν στον προσδιορισμό πλειάδας εξηγήσεων της μεταστροφής, για πρώτη φορά, του Εκλογικού Σώματος, σε έναν υποψήφιο που δεν έχαιρε της υποστήριξης αλλ’ αντιθέτως κατήγαγε νίκη ενάντια στις επιλογές αμφοτέρων των ηγεσιών ΔηΣυ-ΑΚΕΛ.


ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ικανός ο συγκεκριμένος υποψήφιος, νυν εκλελεγμένος πλέον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να αναγνώσει ορθότερα από τους ανθυποψήφιούς του, τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος και τα «μηνύματα της κοινωνίας». Επί της σωρείας των προβλημάτων για τα οποία οι επί μέρους και καθ’ ύλην ενδιαφερόμενες μερίδες τής κοινωνίας ακούστηκαν από τον ίδιο. Προς τις οποίες και υποσχέθηκε, πειστικότερα από τους άλλους, να ανταποκριθεί θετικά.


ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ο Νίκος Χριστοδουλίδης θήτευσε και ο ίδιος επί μακρόν στην χορεία εκείνων των ψευδαισθήσεων που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους, σύμφωνα με τους ευσεβείς και.. επιστημονικούς και... συγγραφικούς τους πόθους, σε « μια ορθολογικά σκεπτόμενη» Τουρκία. Ο όρος «ορθολογικά», όμως, με το δικό τους πάντα περιεχόμενο λογικής, τον δικό τους τρόπο σκέψης και όχι βέβαια τον ανέκαθεν εμπράκτως δεδηλωμένον τουρκικό ορθολογισμό:


- Οι δεκαετίες που πέρασαν, από τον Νιχάτ Ερίμ του 1956, με όλες ανεξαιρέτως τις έκτοτε διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις, εκλελεγμένες ή πραξικοπηματικές, έως και με τον επί 20ετίαν ήδη Ερντογάν, απέδειξαν το μέγεθος των ψευδαισθήσεων Αθηνών και Λευκωσίας.

Τις διαστάσεις της ξεροκέφαλης ανεπάρκειας τους για την ορθή, την ρεαλιστική, ανάγνωση και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της πραγματικής Τουρκίας και των επεκτατικά... ορθολογικών, νεο-οθωμανικών, επιδιώξεων της αταλάντευτης στρατηγικής της Άγκυρας σε βάρος του Ελληνισμού, από την Κύπρο και το Αιγαίο έως τον Έβρο.


ΕΥΧΗ και ελπίδα είναι: Περισσότερες από τις ικανότητες που επέδειξε ο Νίκος Χριστοδουλίδης για τον πρωτοφανή εκλογικό άθλο απέναντι στα «μεγαθήρια» των ΔηΣυ-ΑΚΕΛ, να επιδείξει απέναντι στην τουρκική απειλή. Ορθώνοντας πρωτίστως αποτελεσματικότερη και πειστικότερη την Αποτρεπτική Ισχύ του Ελληνισμού μαζί με την Αθήνα.

Λάζ.Α.Μαύρος 18.2.2023

bottom of page