Μπορεί άραγε ν’ αποκλίνουμε κάπως από το γνώριμο
«και διηγώντας να κλαις»,
ώστε να τα διηγούμαστε χωρίς να... κλαίμε;
Με τη λογική ότι:
Η αποτυχία τους να «λύσουν» το Κυπριακό, για την οποία θρηνωδούν με τις γνωστές παρτιτούρες του αμανέ περί «χαμένων (δήθεν) ευκαιριών» και για τις οποίες αλληλοκατηγορούνται οι επικεφαλής των απομειναριών των ξεφτισμένων κομματαρχιών, υπήρξε, ίσαμεδω, αυτή ακριβώς η δική τους αποτυχία, μία ελληνική επιτυχία και πάλιν για τη διάσωση της πατρίδας, από τον κίνδυνο να μετατραπεί ολόκληρη σε τουρκικό προτεκτοράτο με ελληνική υπογραφή υποταγής;
Μία επιτυχία με την μελωδία του Σταύρου Ξαρχάκου που έλεγε,
«κάντ’ υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός
καντ’ υπομονή μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά»...
ΤΩΡΑ ξαναδιαδίδουν ότι θα επανεισβάλει 20η Ιουλίου 2022
στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ’74 ελληνικά εδάφη της Κύπρου
ο νεοσουλτάνος Ερντογάν και θα αναγγείλει – λένε – επισήμως
την προσάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία επί 48 χρόνια
εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τουρκικό κράτος.
ΠΡΙΝ από έξι χρόνια, το 2016 διέδιδαν και πάλι τα ίδια.
Είχαμε δημοσιεύσει στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ και
στην ενυπόγραφη στήλη ΕΙΡΗΣΘΩ
δύο περί Προσαρτήσεως αρθρίδια.
Χρήσιμο φρονούμε ότι είναι να τα ξαναδημοσιεύσουμε αυτούσια:
Περί Προσαρτήσεως (1)
14 Νοεμβρίου 2016
Π Ρ Ο Σ Α Ρ Τ Η Σ Η είναι ο εκπεμπόμενος από τους Τούρκους Κατακτητές εκβιασμός. Και η απειλή. Κατευθυνόμενος προς εκείνους, που ο εκβιάζων και ο απειλών υπολογίζει ότι είναι μπορετό και είναι πρόθυμοι να εκβιάζονται. Και, απειλούμενοι, να συμμορφώνονται ξανά στων Τούρκων τις απαιτήσεις:
- ΕΑΝ ο κ. Αναστασιάδης και οι «Κκούπρους Ρουμλάρ» («Κυπρορωμιοί» κατά την οθωμανική αντίληψη περί των Ελλήνων Κυπρίων) δεν υπογράψουν και τούτη τη φορά, τη συνθηκολόγηση για Τουρκική Συγκυριαρχία εφ’ όλης της Διζωνικής «ΕΚΟ» («Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας»), - ΤΟΤΕ, η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι θα προχωρήσουν στο «Σχέδιο Βήτα»: Την ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ των σκλαβωμένων επί 42 χρόνια από τον Αττίλα ελληνικών εδαφών της Κύπρου, στην Τουρκία.
Α Λ Λ Α ΜΙΑ πράξη διακήρυξης της επισημοποίησης από μέρους της Τουρκίας της Προσάρτησης, σημαίνει ταυτόχρονα και την αποτυχία της Τουρκίας να εξασφαλίσει το επιδιωκόμενο υπό της ιδίας «όχημα» ολοκληρωτικής επιβολής του τουρκικού ελέγχου εφ’ όλης της Κύπρου. Δηλαδή τη Συγκυριαρχούμενη από την Τουρκία, μέσω των Τ/κ, Κρατική Υπόσταση της ΕΚΟ.
- Δηλαδή, αποτυγχάνει προσώρας στον στόχο της, με ελληνική υπογραφή, να μετατρέψει όλη την Κύπρο σε Προτεκτοράτο της...
Α Μ Α ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ σ’ επίσημη Προσάρτηση,
απομένει αλώβητη στ’ ακρωτηριασμένα απ’ τον Αττίλα εδάφη,
τα ελεύθερα εισέτι εδάφη της Κύπρου,
η Κρατική Υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με αλώβητη επίσης και τη Διεθνή της Προσωπικότητα.
Η οποία, βεβαίως, ούτε πρόκειται ν’ αναγνωρίσει ποτέ την Προσάρτηση.
Αλλ’ αντίθετα θ’ αποδυθεί διεθνώς σε νέους αγώνες για την παγκόσμια καταδίκη της Τουρκίας.
Β Ε Β Α Ι Ω Σ το κατοχικό status quo, από 16.8.1974 μέχρι σήμερα, επαληθεύει εμπράκτως ότι:
Τα σκλαβωμένα εδάφη της ΚΔ είναι, στην πράξη,
ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΕΝΑ στην Τουρκία
απ’ ό,τι η... ίδια η πρωτεύουσα της Τουρκίας, η Άγκυρα.
Ελέγχονται από περισσότερα τουρκικά στρατεύματα,
ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο εδάφους, απ’ ό,τι η Άγκυρα
ή οιαδήποτε άλλη επαρχία της Τουρκίας.
Ε Κ Ε Ι Ν Ο Ι πάντως που παλαιόθεν επιδεικνύουν περιθώρια να εκβιάζονται και απειλούμενοι να συμμορφώνονται πρόθυμα προς τις Διζωνικές απαιτήσεις των Τούρκων, ήδη ολοφύρονται δημοσίως ότι, σε περίπτωση «αδιεξόδου» ή απόρριψης της «λύσης» τους, τότε η Κύπρος θα υποστεί δήθεν ως «χειρότερο κακό» να έχει επί των εδαφών της «σύνορα με την ίδια την Τουρκία».
Σάμπως και επί 42 χρόνια Κατοχής να ήσαν... ελβετικά από το... Μον Πελεράν ίσως, τα στρατεύματα επί των βόρειων εδαφών της Κύπρου! Και, άρα, κατά τους ιδίους: Αντί της επισημοποίησης της Προσάρτησης του σκλαβωμένου βορρά στην Τουρκία, προτιμότερη, άραγε, η εφ’ όλης της Διζωνικής «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας» επέκταση της Τουρκικής - μέσω των Τ/κ - Συγκυριαρχίας;
Περί Προσαρτήσεως (2)
15 Νοεμβρίου 2016
Σ Α Ρ Α Ν Τ Α ΔΥΟ χρόνια και τρεις μήνες απ’ την κατάληψη των βορείων εδαφών της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής, 16η Αυγούστου 1974 και, «επετειακά» σήμερα, 33 χρόνια απ’ την αυτο-ανακήρυξη του παράνομου κατοχικού Ψευδοκράτους τη 15η Νοεμβρίου 1983 στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ελληνικά εδάφη της Κύπρου.
Γ Ι Α Τ Ι , ΑΡΑΓΕ, η Τουρκία, σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, δεν προχώρησε στην πράξη επισημοποίησης τής ήδη συντελεσθείσας εμπράκτως έκτοτε Προσάρτησης των κατακτηθέντων κυπριακών εδαφών στην τουρκική επικράτεια;
– ΓΙΑ ΠΟΙΟ λόγο χρειάζεται η Τουρκία να παρουσιάζει τόσα χρόνια τα – πολύ πιο στρατοκρατούμενα κι απ’ την ίδια την πρωτεύουσά της – κυπριακά εδάφη, ως «ξεχωριστό» δήθεν «τουρκοκυπριακό κράτος»;
Α Π Α Ν Τ Η Σ Ε Ι Σ δίδει η, ομολογημένη και γραπτώς, ανέκαθεν τουρκική στρατηγική για την Κύπρο:
– Η Τουρκία ΔΕΝ αρκείται με την επιτευχθείσα διχοτόμηση. – Η Τουρκία ΔΕΝ θέλει κι ούτε δέχεται «λύση» «δύο ανεξάρτητων κρατών» εν Κύπρω. – Η Τουρκία ΔΕΝ δέχεται την παλαιότερα προβληθείσα «Διπλή Ένωση», των μεν βορείων εδαφών με την Τουρκία, των δε νοτίων με την Ελλάδα. – ΔΙΟΤΙ : Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας, μόνιμος, επίμονος, υπομονετικά μεθοδικός είναι: Ολόκληρη η Κύπρος...
Σ Υ Ν Τ Η Ρ Ε Ι ως «κόρην οφθαλμού» το στρατιωτικώς και παντοειδώς από 16.8.1974 ήδη προσαρτημένο στην επικράτειά της κυπριακό έδαφος και το επ’ αυτού κατοχικό της καθεστώς, με τη μορφή τού δήθεν «ανεξάρτητου τ/κ κράτους», ως «κοινοτικό», πολιτειακό, διπλωματικό και ισοτίμως συμμετέχον στις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ «διακοινοτικές» διαδικασίες επίλυσης, ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ της, για την επίτευξη του πάγιου στόχου της τουρκικής στρατηγικής:
– ΝΑ ΣΤΕΡΗΣΕΙ από την ελληνική πλειονότητα τής νήσου την Κρατική Υπόσταση τής Κυπριακής Δημοκρατίας. Να την καταστήσει όντως Εκλιπούσα.
– ΚΑΙ ΝΑ την αντικαταστήσει από μια Συγκυριαρχούμενη Ισοτίμως από τους Τούρκους νέα Κρατική Υπόσταση, ενός Διζωνικού Συνεταιρισμού «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας» (ΕΚΟ).
– ΩΣΤΕ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ, μέσω των Συγκυρίαρχων τής ΕΚΟ Τουρκοκυπρίων, τον έλεγχο ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της Κύπρου. Της κρατικής της υπόστασης. Της κυριαρχίας και της διεθνούς προσωπικότητάς της.
Σ Υ Ν Ε Π Ω Σ , εάν ορθή είναι αυτή η αποκρυπτογράφηση της τουρκικής πολιτικής, ιδίως σήμερα που η Τουρκία ελπίζει όσο ποτέ προηγουμένως ότι πλησιάζει στην επίτευξη, με τη «λύση Αν.Ακ.» (Αναστασιάδη - Ακιντζί), του στόχου της Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας επί του συνόλου της Κύπρου, οι εκβιασμοί, περί δήθεν Προσάρτησης, εκτοξεύονται περισσότερο για να ενισχύσουν τη φαρέτρα των «επιχειρημάτων» των προθύμων για συνθηκολόγηση, απέναντι στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ της πλειοψηφίας των Ελλήνων Κυπρίων. ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
תגובות