ΗΤΑΝ ανάμεσα σε δύο από τις κορυφαίες εθνικές επετείους της ελληνικής λευτεριάς. Επετείους των ένοπλων αγώνων για την απελευθέρωση:
- Ήταν τρεις μέρες ύστερα από την 136η επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 της Ελληνικής Επανάστασης, και τρεις μέρες πριν από τη 2η επέτειο της 1ης Απριλίου 1955 της Κυπριακής Επανάστασης.
- Ήταν ημέρα Πέμπτη 28η Μαρτίου 1957.
- Ημέρα της θυσίας του ηρωικού αντάρτη της ΕΟΚΑ 26χρονου ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΛΕΝΑ.
Βαριά τραυματισμένος στη μάχη της Ποταμίτισσας στις 17 Φεβρουαρίου 1957 εναντίον των αγγλικών στρατευμάτων κατοχής, εξέπνευσε κρατούμενος στο ΒΜΗ βρετανικό στρατιωτικό νοσοκομείο Ακρωτηρίου.
ΟΙ ΕΓΓΛΕΖΟΙ δήμιοι τον έθαψαν κρυφά στα Φυλακισμένα Μνήματα στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας. Στο ίδιο μνήμα που έθαψαν 10 Μαΐου 1956 τον ήρωα Ανδρέα Δημητρίου, ο οποίος ήταν μαζί με τον Μιχαλάκη Καραολή οι δύο πρώτοι από τους εννέα αγωνιστές της ΕΟΚΑ που απαγχόνισαν οι δήμιοι του στρατάρχη σερ Τζων Χάρντινγκ και της Χερ Μάτζεστι Ελισάβετ της Αγγλίας.
Ο ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΛΕΝΑΣ ήταν ο 12ος και πρότελευταιος από τους Δεκατρείς εκ των Ηρώων της ΕΟΚΑ τους οποίους οι Άγγλοι Δήμιοι έθαψαν στο πρόχειρο κοιμητήριο που οι ίδιοι έφτιαξαν από το 1956 δίπλα στο προαύλιο της Αγχόνης των θανατικών εκτελέσεων στις φυλακές της αγγλοκρατούμενης Λευκωσίας.
Προηγήθηκαν εκεί οι, υπό βρετανική στρατιωτική κατοχή, ταφές των Εννέα Απαγχονισθέντων:
- Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου 10 Μαΐου 1956.
- Ανδρέα Ζάκου, Χαρίλαου Μιχαήλ και Ιάκωβου Πατάτσου 9 Αυγούστου 1956.
- Στέλιου Μαυρομμάτη, Ανδρέα Παναγίδη και Μιχάλη Κουτσόφτα 21 Σεπτεμβρίου 1956.
- Ευαγόρα Παλληκαρίδη 14 Μαρτίου 1957.
Προηγήθηκαν και οι ταφές των θυσιασθέντων στις μάχες
- της Ευρύχου 18ης Ιανουαρίου 1957 Μάρκου Δράκου και
- του Μαχαιρά 3ης Μαρτίου 1957 Γρηγόρη Αυξεντίου.
Ύστερα από τον Λένα, 13ος και τελευταίος των Φυλακισμένων Μνημάτων τάφηκε, στον ίδιο τάφο που είχαν θάψει 9.8.1956 τον Ανδρέα Ζάκο, ο ήρωας Κυριάκος Μάτσης ο οποίος θυσιάστηκε στο Δίκωμο 19η Νοεμβρίου 1958.
Τη μοναχική νεκρώσιμη ακολουθία του Στυλιανού Λένα τέλεσε, όπως και των άλλων κατά σειράν Φυλακισμένων Νεκρών, μόνος και φρουρούμενος από πάνοπλους Εγγλέζους δήμιους, ο ιερέας των φυλακών Παπάντωνης Ερωτοκρίτου, εφημέριος του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννου της Λευκωσίας.
Σ’ ΟΛΗ την Κύπρο οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα κείνη την ημέρα, Πέμπτη, 28η Μαρτίου 1957.
Μόνο μια χτυπούσε λυπητερά νεκρώσιμη: Στο χωρίο Χανδριά:
- Ο κυπριακός Ελληνισμός βγήκε με τις γαλανόλευκες ελληνικές σημαίες του στους δρόμους να πανηγυρίσει την είδηση ότι ο εξορισμένος στις Σεϋχέλλες απ’ τους Εγγλέζους ηγέτης του, ο Εθνάρχης Μακάριος κι οι συνεξόριστοί του ο μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός, ο ιερέας της Φανερωμένης Παπασταύρος και ο δημοσιογράφος Πολύκαρπος Ιωαννίδης, αφήνονταν ελεύθεροι.
- Την ίδια μέρα ξεψύχησε, σιδηροδέσμιος των Βρετανών στο Ακρωτήρι, βαριά τραυματισμένος στη μάχη της 17.2.57, ο «Γίγαντας» αντάρτης της ΕΟΚΑ, Στυλιανός Λένας.
Ένα απ’ τα οκτώ παιδιά τού Χριστοφή και τής Αθηνάς απ’ τα Χανδριά.
Απόφοιτος τού δημοτικού σχολείου τού χωριού του και τής τεχνικής σχολής Λέρου στα Δωδεκάνησά μας, σιδηρουργός.
Απ’ την εφηβεία του στέλεχος τών κατηχητικών τής ΟΧΕΝ τού Παπασταύρου.
Επικεφαλής τών εκρήξεων, ο Λένας, στο στρατόπεδο τών Εγγλέζων «Γούσλεϊ Μπάρακς» (νυν δικαστήρια) τής Λευκωσίας, εκείνη την εναρκτήρια τού ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ Παρασκευή, 1η Απριλίου 1955.
Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Σ , μετά τον Αυξεντίου, επικηρυγμένος καταζητούμενος από τους Εγγλέζους δυνάστες.
- Εκπαιδευτής αγωνιστών, κατασκευαστής των αυτοσχέδιων χειροβομβίδων, ναρκών και βομβών της ΕΟΚΑ.
- Μαζί με την ομάδα Αυξεντίου στην εκπληκτική επτάλεπτη καταδρομική κατάληψη και λαφυραγώγηση οπλισμού τού αστυνομικού σταθμού των Άγγλων στο Λευκόνοικο.
- Άπιαστος αντάρτης στον Πενταδάκτυλο, ύστερα στην Πιτσιλιά ως τη Γεράσα, με κρησφύγετα - εργαστήρια κατασκευής χειροβομβίδων δικής του επινοήσεως «αντιγράφων» των αμερικανικών ΜΚ-2.
- Συμπρωταγωνιστής, με τις αυτοσχέδιες βόμβες του, στον «μαύρο Νοέμβρη» του 1956 που υπέστησαν τα βρετανικά στρατεύματα του Χάρντινγκ στην οροσειρά του Τροόδους.
- Κι ύστερα, στους χορούς της Κλεφτουριάς, μ’ επικεφαλής τον Αυξεντίου. Στου Παπαχριστόδουλου Αυγουστή το φτωχικό, στον Αγρό, Χριστούγεννα του ’56.
- Κυριακή 17η Φεβρουαρίου 1957, σε αιματηρή ενέδρα τών εγγλέζικων στρατιωτικών δυνάμεων, μεταξύ Πελενδρίου και Ποταμίτισσας, τραυματίστηκε βαριά.
- Τον κλείσανε στο στρατιωτικό τους νοσοκομείο ΒΜΗ τής βάσης Ακρωτηρίου. Δεν τού βγάλανε λέξη οι ανακριτές και, σκελετωμένος, ξεψύχησε 28η Μαρτίου 1957:
Δ Ω Δ Ε Κ Α Τ Ο Σ , προτελευταίος στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Πάνω απ’ όλα το κατευόδιο τής μάνας του τής Αθηνάς, σαν βγήκε αντάρτης:
«Σύρε παιδί μου στο καλό
να πα’ να πολεμήσεις
σού δίνω γιέ μου την ευχή
με δόξα να γυρίσεις».
Έκτοτε κι εσαεί, στην αιώνια ελληνική δόξα τής Κιβωτού με τα αγιότερα του κυπριακού Ελληνισμού, των Εννέα Φυλακισμένων Μνημάτων τών Δεκατριών εκ τών Αθανάτων τής ΕΟΚΑ.
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ 27.3.2022
Comments